Hillesum schreef in het huis tijdens de Tweede Wereldoorlog haar beroemde dagboeken. In 1943 werd ze omgebracht in Auschwitz. Na protest van erfgoedverenigingen en maatschappelijke organisaties tegen het plan voor de sloop maakte de gemeente het officieel een gemeentelijk monument, waardoor het pand gered was.

Onvoldoende aangetoond

De eigenaar was het daar niet mee eens. Ze maakte eerst bezwaar bij de gemeente en stapte uiteindelijk naar de rechtbank. Ze vond dat het pand niet als monument aangemerkt had mogen worden omdat de stedenbouwkundige- en architectonische waarden zouden ontbreken en de cultuurhistorische waarde onvoldoende zou zijn aangetoond. Ze wees erop dat er in het verleden al vele verbouwingen zijn uitgevoerd.

Na sloop wil de eigenaar het pand weer in originele staat laten herbouwen. Door de extra verdieping zou dat gefinancierd kunnen worden en daarmee zou het pand qua hoogte ook meer aansluiten bij de andere panden in de straat. Ze vond dat er bij de gemeente sprake was van een draai, omdat het pand eerder nog geen monument was.

Geen reden voor twijfel

De rechtbank was het daar niet mee eens. Dat het pand niet eerder op de lijst van monumenten stond zou niet automatisch betekenen dat dat nooit kon gebeuren. De beslissing is volgens de rechtbank goed onderbouwd en er zou geen reden zijn voor twijfel aan de zorgvuldigheid. "Dat eiseres een andere mening heeft over de monumentale waarde van het pand is daarvoor onvoldoende."

Verder wijst de rechtbank erop dat het pand wel kan worden gerenoveerd, maar dat dan met name de voorgevel in stand moet worden gehouden. "De rechtbank is van oordeel dat verweerder het algemeen belang om het pand aan te wijzen als gemeentelijk monument mocht laten prevaleren boven het individuele belang van eiseres om het (her)bouwplan eenvoudiger, efficiënter en sneller te realiseren."